Bundan yaklaşık 2 yıl önce bir regresyon seansına katıldım. Regresyon seansına katılmadan önce haftasonlarını evde geçiren, hiçbirşey yapmaya mecali olmayan, işyerinde başında kendisini takdir etmeyen bir müdürle çalışan birisiydim. Son iki yılda daha önceki 40 yılımda yaşamadığım gelişmeler yaşadım. Ben kısaca anlatayım sizler yorumlayın neye yorarsanız. Bilmem ki regresyon seansına mı yorsak?
Seanstan kısa bir süre sonra altımı oymakta olan bir müdürle çalışmaya devam etmekteyken, hiç yapmadığım şekilde dik bir duruşla, bana yapılan haksızlıkları üst makamlara aktararak rotasyon istedim. Şimdilerde şeker gibi bir yöneticim var ve istediğimi istediğim gibi yapıyorum. Yine seanstan hemen sonra uzun zamandır düşündüğüm planları devreye alabilecek gücü kendimde bulup, dağlara tırmanmaya başladım. Bir süre sonra da dalgıçlık düşüncemi devreye aldım. Geçen iki yılın sonunda şu anda lisanslı dağcı ve bir yıldız breveli dalgıç oldum. Yine son iki yıldır da her haftasonu mutlaka bir aktivite gerçekleştiriyoruz. Ya denize gidiyoruz, ya antik kent gezisi yapıyoruz, ya da başka bir şey. Ve devamlı bir arayış içindeyim hala. Surf mu yapsam, kitap mı yazsam, kim bilir belki daha ileri giderim önümüzdeki günlerde. B.K. 45
Geçen ay yapmış olduğumuz çalışma ile ilgili bendeki değişmeleri paylaşmak istiyorum seninle. Rahatsız olduğumuz konuları seninle yazdık ve üzerine konuştuk. Bunlardan ilki ve bende ki değişikliğin en belirgin olanı bacaklarımda ki ağrı. Yağmurlu havalar da geceleri bacağımın ağrısından uyuyamaz iken artık hiç ağrımadığını farkettiğimde mucizeyle karşı karşıya olduğumu düşündüm ama aslında olan rehberim ve senin sayende şifa bulmamdı. Sonrasın da gereksiz bir sahiplenme ve herkese annesi gibi davranma huyum vardı ki kendim bile bu durumdan sıkılıyordum, farketmemi sağladığın şey ben kimsenin annesi değilim ve herkesi ben kurtaramam. Herkes kendi başının çaresine bakmayı öğrenmeli ben sadece yardım istediklerinde elimden gelirse yardımda bulunmalıyım oldu ve bunu öğrenmek gerek özel yaşamda ilişkimi gerek ise hayatımı düzene sokmamda çok etkili oldu. Ben her zaman kendi ayaklarımın üzerinde durmaya ve kimseye ihtiyacım yok profili çizen biriydim. Çok güçlüydüm ve kimse beni yıkamazdı. Ama hayır bende üzgünsen ağlamayı, ihtiyacım olduğunda ya da işin içinden çıkamadığımda birilerinden yardım istemeyi öğrendim. ve artık olduğumdan daha güçlü hissediyorum kendimi. Diğer konu vicdanımdı ondan çok kurtulduğum söylenemez ama bunu bende istemiyorum sanırım insanlara karşı vicdanlı yaklaşmak insan olduğumu hatırlatıyor bana faydası konuyu orada bırakıp gitmeyi öğrenmek oldu. Yani benimle birlikte yaşamıyor üzülmem gerekirse üzülüyorum ama orada bırakmayı öğrendim. Hayata daha pozitif bakıyorum artık :) TEŞEKKÜRLER :) A.S.25
“Eşimle çocuk sahibi olmak istiyorduk, tıbbi olarak hiçbir engelimiz olmamasına rağmen 3-4 senedir bu isteğimiz gerçeklemiyordu. Annem yaşadığı iki hamilelikte de çok zorlanmış ve tüm hamileliği boyunca yatarak hastanede geçirmiş ve ebe tanıdıklarım bu durumun benim için de aynı olacağı konusunda hemfikirdi. Terapistimle yaptığımız 2 seansta çocuk sahibi olma konusunu çalıştık. İlk seansta 1800lü yıllarda kırsal kesimde yaşayan çok monoton hayatı olan bir alman bayan olarak kendimi gördüm. O zamanki eşim, bugunki eşimle aynı idi her ne kadar yüzlerimiz aynı olmasa ruhum onu tanıdı. Çocuğumuz olmamış ve bunu eşimle hiç konuşmamışız o yaşamımda. Bu durağın yaşam sona erdiğinde ruhum bu yaşamda bloke olan ağır enerji yükünü bugüne kadar taşımış. İkinci seansta yaşamım bu dünyanın dışında, görevi bölünmek suretiyle yeni bireyler meydana getirmek olan bir canlıydım. Oldukça uzun bir zaman diliminde enerji biriktirip bölünme görevim sonucunda, yeni birey getirmenin zor bir görev olduğu ruhuma kazınmıştı. Bu iki yaşamımdaki bloke olan enerjilerin açığa çıkması akabinde hamile kaldım ve çok rahat, enerjisi yüksek bir hamilelik yaşadım.” N.S.35
“Regresyon seansına bir erkek olarak çok uzak ve para tuzağı gibi gördüğüm bir olaydı. Eşimin bir senelik telkinleri sonucu denemeye karar verdim. Bir tüccar olarak fayda maliyet dengesini oluşturmak refleks olmuş bir durum benim için ve diyebilirim ki herkesin hayatında bir kez deneyimlemesi gereken bir deneyim. Bir İtalyan olarak geçirdiğim bir yaşamın tüm detaylarını nasıl hatırlayabildiğimi düşününce bugün hala şaşırıyorum. O yaşamımdaki yüzüm, duruşum, karakterim hala çok net zihnimde. Seans bitiminden 3 gün sonra ciddi bir ameliyat olmam gerekiyordu ve bu seansta yükselen enerjim sayesinde ameliyat sonrası yoğun bakıma bile alınmadan 5 günde taburcu oldum. Hayatınızda bir çok şeyi iyileştirebileceğiniz eşsiz bir deneyim.” B.S.43
“İlk regresyon seansıma gitmem baya bir zaman aldı. Bir türlü gitmek ve o başlangıcı yapmak istemedi. Ruhum daralıyordu. Sonra anladım ki ruhum karışılacağı travmayı bildiği için ayak diremiş :) Sonuçta korkunun ecele faydası yok. Geçmişte yaşanmış şeyler bugün hayatımda sorunlara neden oluyordu. Bunlar her ne ise yüzleşip bunu tedavi etmem gerekli idi. Seans esnasında gördüğüm şeyler hayal ürünü olamayacak kadar gerçekti. Ama bana zarar veremeyecek kadar geçmiş. Seanstan sonra her şeyi hatırlıyordum ve bu hatırladıklarım bende korku yada kaygı uyandırmıyordu. İnsanların birçoğu bu korku nedeni ile kendilerine şifa yolunu açacak bu eşsiz deneyimi deneyimleyemeden vazgeçer. Cesaretinizi toplayın ve deneyimleyin. Şifa sizinle olsun.” N.T.34
