İlişki, iki kişinin ortaklaşa yarattığı tohumdan var olan bir ağaç gibidir. Bu ağacın sağlıklı bir şekilde büyümesi, serpilmesi ve meyve vermesi için her iki kişiye de eşit derecede ihtiyaç vardır. Her bireyin bu ağacı beslemek üzere kattığı değer farklıdır. Çünkü her birey özel ve benzersizdir; her bireyin beklentileri, hayalleri, kullandığı sözlü ve sözsüz dil farklıdır. Dolayısıyla her ilişki de özel ve benzersizdir. Böylesine farklılıkla ve özgünlükle ekilen ve beslenen tohum; daha canlı, sağlıklı, güven içinde, aşk ve bağlılıkla gelişip, büyüyebilmesi için bazen dışarıdan tarafsız bir çift göz, bir çift kulak tarafından görülmeye, duyulmaya ihtiyaç duyabilir.

Böyle durumlarda ilişki koçu, tarafsızlığı ile ilişkinin iki hayat ortağıyla, ayrı ayrı bireysel ve ortak gündemleri üzerine çifte koçluk seansları yapar. Sürecin sonunda hem kendini ve de hayat ortağını hem de ilişkisini daha iyi tanıyan ve sahiplenen, hem kendisiyle hem de hayat ortağıyla doygun bir iletişim düzeyine sahip bireylerden oluşan, daha mutlu ve daha huzurlu bir ilişki yaratmaya adımlar atılmış olur.